مننژیت در واقع ، نوعی عفونت می باشد که غشای حفاظت کننده مغز و نخاع را مورد هدف قرار می دهد و ریسک بروز آن در هر رده سنی از نوزادان گرفته تا بزرگسالان وجود دارد. بیماری مننژیت ، به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیازمند است.
لازم به ذکر است که درمان مننژیت ، به علت بروز آن بستگی دارد. مبتلایان به مننژیت ، با مراجعه به متخصص مغز و اعصاب می توانند آزمایشات لازم را انجام داده و اقدام به درمان این بیماری نمایند.
این بیماری باید سریعا تحت درمان قرار گیرد ، در غیر این صورت می تواند به یک عارضه جدی بدل شده و به اعصاب یا مغز بیمار آسیب دائمی وارد آورد.
تشخیص مننژیت
افرادی برای تشخیص دقیق این بیماری باید به پزشک متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست ، مراجعه نماید.
نورولوژیست ، در راستای تشخیص وجود مننژیت ؛ آزمایش ها و تست های ذیل را تجویز خواهد نمود :
- کشت خون
- تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری
- تصویربرداری مغناطیسی رزونانس
- اسکن سر
- تصویربرداری با اشعه ایکس
- سی تی اسکن سینوس
- گرفتن مایع مغزی – نخاعی ( LP )
لازم به ذکر است در مواردی که نتیجه آزمایشات انجام شده ، نشان دهد که ویروس عامل ایجاد بیماری مننژیت شده است ؛ ممکن است پزشک نوعی آزمایش مبتنی بر DNA ( آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز ) نیز تجویز نماید.
برای تشخیص و درمان مننژیت ، چه زمانی باید به پزشک مراجعه نماییم ؟
توجه داشته باشید که مننژیت ، یک وضعیت فوریتی می باشد ؛ لذا در صورتی که با علائم ذیل روبرو بودید فورا به پزشک مراجعه نمایید و ایشان را در جریان علائمی که تجربه کرده اید قرار دهید.
- تشنج
- خواب آلودگی مدوام
- سردرد و سفتی گردن
- احساس خستگی مفرط
- احساس بد نسبت به نور
- بالا رفتن درجه حرارت بدن تا ۳۸ درجه
توجه داشته باشید که علائم مذکور ، می توانند به صورت جداگانه یا همه با هم ، پدیدار شوند.
آیا بیماری مننژیت درمان دارد ؟
به طور کلی بیماری مننژیت ، در ابتدا به صورت تجربی انجام می شود و در مرحله بعد ، پس از آماده شدن جواب کشت مایع مغزی نخاعی ؛ نوع باکتری عامل بیماری تشخیص داده شده و درمان اختصاصی انجام می گیرد.
درمان مننژیت باکتریایی
این نوع مننژیت به وسیله باکتری ها ایجاد می شود و از خطرناک ترین انواع مننژیت می باشد. مننژیت باکتریایی عموما در فصل زمستان از شیوع بیشتری برخوردار بوده و غالبا از طریق مجاری هوایی و در برخی موارد از طریق خون به مننژ می‌رسد. سردرد شدید ، مهم ترین نشانه بروز مننژیت می باشد. البته عوامل دیگری از قبیل خواب آلودگی ، درد در ناحیه گردن و کمر و حتی تشنج از دیگر نشانه های ابتلا به مننژیت می باشند که در معاینه سفتی گردن قابل مشاهده خواهند بود.
جهت درمان مننژیت باکتریایی ، آنتی بیوتیک وریدی و اخیرا کورتیکواستروئید ها تجویز می گردند. این شیوه درمانی بهبود بیمار را به دنبال خواهد داشت و عوارضی مانند تورم مغز و تشنج را به حداقل می رساند.
با توجه به نوع باکتری ای که زمینه ساز بروز عفونت شده ، نوع آنتی بیوتیک مصرفی متغیر خواهد بود.
پزشک ممکن است طی فرآیند درمان ، سینوس ها یا ماستوئیدهای عفونی را از عفونت تخلیه نماید.
توجه داشته باشید که تاخیر در درمان مننژیت سبب ایجاد عوارض عصبی شدید شده و عدم درمان مننژیت چرکی ، خطر مرگ را به دنبال خواهد داشت.
در نوزادان ، چنانچه مننژیت فورا درمان نشود عوارضی از قبیل کر شدن ، تشنج و عقب ماندگی ذهنی اتفاق می افتد.
درمان مننژیت ویروسی
آنتی بیوتیک ها کمکی به درمان مننژیت ویروسی نمی کنند و با گذشت چند هفته این عارضه به خودی خود درمان خواهد شد.
عموما موارد خفیف مننژیت ویروسی را با استراحت ، مصرف زیاد مایعات و داروهای ضد درد بدون نسخه می توان درمان نمود و تب و درد ناشی از آن را کاهش داد.
پزشک ممکن است جهت کاهش تورم مغز ، کورتیکواستروئید و به منظور کنترل تشنج ، داروی ضد تشنج تجویز نماید.
در صورتی که عامل بروز مننژیت ، ویروس هرپس باشد تجویز داروی ضدویروسی جزو فرآیند درمان خواهد بود.
سخن پایانی
مراجعه به هنگام به پزشک ، درمان هر نوع بیماری ای را امکان پذیرتر می سازد و می تواند با حداقل عوارض و پرداخت هزینه های کمتر ، درمان گردد.
لذا در صورت مواجهه با هر گونه علائمی که می تواند حاکی از یک بیماری خاص یا جدی باشد ؛ هرگز اقدام به خوددرمانی نکنید و به پزشک متخصص در زمینه بیماری خود مراجعه نمایید ؛ چرا که بیماری های خطرناکی نظیر مننژیت می توانند آسیب هایی جدی به سلامت شما وارد آورند.
از این رو در پایان مقاله به بیماران عزیز ، توصیه می شود که برای درمان بیماری مننژیت حتما به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه فرمایند.
