در مواردی که علائم بیماری پارکینسون شدید نباشد ، درمان ضروری نخواهد بود. اما اگر باعث شود بیمار نتواند به خوبی کار یا فعالیت های روزمره اش را انجام دهد باید اقدام نسبت به درمان لرزش دست و پا اقدام نمود. باید متذکر شد که دست های مرتعش و لرزان همیشه به معنای بیمار بودن نیست ؛ اما در برخی مواقع لرزش می تواند به معنای واکنش بدن نسبت به چیزی و در مورد بیماری دیگری باشد. رعشه اساسی به اختلال نورولوژیکی سیستم عصبی گفته می شود که باعث لرزش ریتمیک و غیر ارادی بدن شود و می تواند در هر یک از نقاط بدن ایجاد شود ، اما معمولا دست ها بیشتر از دیگر اندام های بدن دچار لرزش می شوند.
درمان فعلی پارکینسون از طریق تجویز دارو و فیزیوتراپی می باشد که باعث بهبودی یا کند کردن سیر بیماری می شود و درمان های فعلی حداکثر روی علائم بیماری اثر دارند و روی سیر بیماری تاثیر گذار نخواهند بود. لازم به ذکر است که نقش فیزیوتراپی در درمان این بیماری بسیار زیاد است ، زیرا مانع از محدودیت عملکرد بیمار میشود. توجه داشته باشید علائم آن در بیماران مختلف ، متفاوت است ؛ لذا میزان آزاردهندگی بیماری برای بیماران متفاوت یکسان نبوده و برنامه درمانی در هر فرد ، متناسب با نگرانی های بیمار خواهد بود.
ساقه مغز به قسمتی از مغز گفته می شود که درست بالاتر از نخاع قرار دارد و قسمت کوچکی از ساقه مغز، ماده سیاه نامیده می شود. سلول های درون این ماده سیاه، مسئول تولید و آزادسازی مادهای به نام دوپامین هستند. دوپامین ناقل عصبی است که در کنترل حرکت و تعادل و عملکرد دقیق سیستم اعصاب مرکزی نقش مهمی دارد. دوپامین به ارتباط الکتریکی شیمیایی سلول عصبی با سلول عصبی مجاورش کمک می کند. دوپامینی که توسط ماده سیاه تولید و آزاد میشود به قسمتهای دیگری از مغز رفته و فعالیت سلولهای آنها را کنترل می کند. در این بیماری سلولهای ماده سیاه تحلیل می روند و دیگر دوپامین کافی تولید نمی کنند، بنابراین به قسمتهایی از مغز که نیازمند دوپامین هستند، دوپامین کافی نمیرسد. در نتیجه، قسمتهایی دچار اختلال عملکرد می شوند. کندی حرکات ، لرزش در موقع استراحت و سفتی عضلانی نتیجه این اختلال عملکرد هستند. تشخیص این بیماری ساده نیست. هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. پزشک متخصص مغز و اعصاب برای تشخیص بیماری به دنبال ویژگیهای اساسی اختلال حرکتی در فرد است.
چنانچه لرزش دستان و پا ها در رده سنی پایین شروع شود و همچنین در مواردی که این لرزش ها با علائم دیگری همراه شده و به تدریج تشدید شوند و پیشروی آن ها تسریع گردد ، باید آن ها را جدی قلمداد کرده و جهت درمان لرزش دست و پا سریعا جهت درمان آن به یک متخصص مغز و اعصاب خوب ( نورولوژیست ) مراجعه کرد.
برای پیدا کردن درمان لرزش دست و پا باید علت به وجود آمدن آن را پیدا نمود. در برخی از موارد نمیتوان برای این عارضه علت خاصی یافت ، به نحوی که کلیه آنالیزها و بررسی های نورولوژیک روی بیمار صورت پذیرفته و نتایج آن نرمال است. اما در برخی دیگر از موارد ، امکان دارد عامل ایجاد لرزش در دست و پا ، ناشی از بیماری های نورولوژیک باشد که در ادامه به پاره ای از آن ها اشاره شده است.
اصابت ضربه به بخش هایی از مغز که وظیفه کنترل حرکات دست و پا را عهده دار هستند می تواند سبب ایجاد لرزش در نواحی دست و پا شود.
در صورت لخته شدن خون ، شریان های اصلی که به مغز راه دارند مسدود شده و سکته مغزی اتفاق می افتد.
حال آن که سکته مغزی ، می تواند به مسیرهای کنترل کننده حرکت در مغز آسیب وارد آورده و منجر به بروز لرزش در دست و پا شود.
ام اس می تواند یکی از علل ایجاد لرزش بدن باشد و این اتفاق زمانی رخ می دهد که مسیرهای موظف به کنترل حرکات بدن ، تخریب شده باشند.
بیش از ۲۵ درصد افرادی که دچار ابتلا به این بیماری هستند با لرزش دستان و پاها هم در حین فعالیت و هم در حالت استراحت مواجه هستند. متاسفانه این اتفاق در بیماران مبتلا به آن از یک دست آغاز شده و به مرور زمان به سایر نواحی بدن انتشار می یابد و فعالیت فیزیکی و استرس می توانند منجر به تشدید آن گردند.
خونریزی مغزی در کودکان و بزرگسالان ، به تجمع خون در داخل مغز یا اطراف…