مننژیت در واقع ، نوعی عفونت می باشد که غشای حفاظت کننده مغز و نخاع را مورد هدف قرار می دهد و ریسک بروز آن در هر رده سنی از نوزادان گرفته تا بزرگسالان وجود دارد . بیماری مننژیت ، به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیازمند است . لازم به ذکر است که درمان مننژیت ، به علت بروز آن بستگی دارد . مبتلایان به مننژیت ، با مراجعه به متخصص مغز و اعصاب می توانند آزمایشات لازم را انجام داده و اقدام به درمان این بیماری نمایند . این بیماری باید سریعا تحت درمان قرار گیرد ، در غیر این صورت می تواند به یک عارضه جدی بدل شده و به اعصاب یا مغز بیمار آسیب دائمی وارد آورد.
افرادی برای تشخیص دقیق این بیماری باید به پزشک متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست ، مراجعه نماید. نورولوژیست ، در راستای تشخیص وجود مننژیت ؛ آزمایش ها و تست های ذیل را تجویز خواهد نمود :
لازم به ذکر است در مواردی که نتیجه آزمایشات انجام شده ، نشان دهد که ویروس عامل ایجاد بیماری مننژیت شده است ؛ ممکن است پزشک نوعی آزمایش مبتنی بر DNA ( آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز ) نیز تجویز نماید.
توجه داشته باشید که مننژیت ، یک وضعیت فوریتی می باشد ؛ لذا در صورتی که با علائم ذیل روبرو بودید فورا به پزشک مراجعه نمایید و ایشان را در جریان علائمی که تجربه کرده اید قرار دهید.
توجه داشته باشید که علائم مذکور ، می توانند به صورت جداگانه یا همه با هم ، پدیدار شوند.
به طور کلی بیماری مننژیت ، در ابتدا به صورت تجربی انجام می شود و در مرحله بعد ، پس از آماده شدن جواب کشت مایع مغزی نخاعی ؛ نوع باکتری عامل بیماری تشخیص داده شده و درمان اختصاصی انجام می گیرد.
این نوع مننژیت به وسیله باکتری ها ایجاد می شود و از خطرناک ترین انواع مننژیت می باشد . مننژیت باکتریایی عموما در فصل زمستان از شیوع بیشتری برخوردار بوده و غالبا از طریق مجاری هوایی و در برخی موارد از طریق خون به مننژ می‌رسد . سردرد شدید ، مهم ترین نشانه بروز مننژیت می باشد . البته عوامل دیگری از قبیل خواب آلودگی ، درد در ناحیه گردن و کمر و حتی تشنج از دیگر نشانه های ابتلا به مننژیت می باشند که در معاینه سفتی گردن قابل مشاهده خواهند بود.
جهت درمان مننژیت باکتریایی ، آنتی بیوتیک وریدی و اخیرا کورتیکواستروئید ها تجویز می گردند . این شیوه درمانی بهبود بیمار را به دنبال خواهد داشت و عوارضی مانند تورم مغز و تشنج را به حداقل می رساند . با توجه به نوع باکتری ای که زمینه ساز بروز عفونت شده ، نوع آنتی بیوتیک مصرفی متغیر خواهد بود . پزشک ممکن است طی فرآیند درمان ، سینوس ها یا ماستوئیدهای عفونی را از عفونت تخلیه نماید.
توجه داشته باشید که تاخیر در درمان مننژیت سبب ایجاد عوارض عصبی شدید شده و عدم درمان مننژیت چرکی ، خطر مرگ را به دنبال خواهد داشت . در نوزادان ، چنانچه مننژیت فورا درمان نشود عوارضی از قبیل کر شدن ، تشنج و عقب ماندگی ذهنی اتفاق می افتد.
آنتی بیوتیک ها کمکی به درمان مننژیت ویروسی نمی کنند و با گذشت چند هفته این عارضه به خودی خود درمان خواهد شد . عموما موارد خفیف مننژیت ویروسی را با استراحت ، مصرف زیاد مایعات و داروهای ضد درد بدون نسخه می توان درمان نمود و تب و درد ناشی از آن را کاهش داد . پزشک ممکن است جهت کاهش تورم مغز ، کورتیکواستروئید و به منظور کنترل تشنج ، داروی ضد تشنج تجویز نماید . در صورتی که عامل بروز مننژیت ، ویروس هرپس باشد تجویز داروی ضدویروسی جزو فرآیند درمان خواهد بود.
تشخیص این بیماری در مراحل اولیه و ابتدایی در واقع امری سخت می باشد که برخی موارد ممکن است خطا نیز رخ دهد ، به همین دلیل بهتر است که در زمان انتخاب متخصص مغز و اعصاب در میان تعداد بالای پزشکان ، بهترین را بر گزینید که قادر باشد با تکیه به علم و دانش و تجربه بالای خود این بیماری را به موقع تشخیص دهد و برای درمان نیز بهترین روش را ارائه دهد. همچنین از آنجایی که نوزادان در بروز احساسات خود ناتوان هستند ، والدین آن ها باید با اولین نشانه های این بیماری آشنا بوده تا بتوانند اقدامات درمانی لازم را پیش از شیوع گستره مننژیت بر گزینند . به طور کلی علائم این بیماری در نوزادان عبارتند از :
با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی در زمینه پزشکی ، تزریق برخی از واکسن ها برای پیشگیری از ابتلا به برخی گونه های مننژیت می تواند راه کاری مفید قلمداد شود . در ادامه به برخی از این واکسن ها اشاره می کنیم ؛ عبارتند از :
همانطور که ذکر کردیم در گذشته یکی از دلایل اصلی بیماری مننژیت باکتریایی ، بیماری مننگوکوک بود که با ساخته شدن واکسن آن ، از احتمال ایجاد عفونت در مایعات اطراف مغز و نخاع جلوگیری شد .
علاوه بر این بهترین سن دریافت این واکسن از ۱۱ تا ۱۲ سالگی است که دز تقویت کننده نیز در سن ۱۶ سالگی تزریق خواهد شد . باید بدانید که بهتر است در تزریق این واکسن سهل انگاری نکنید ؛ اما در صورتی که اولین دز آن را بعد از سنین ۱۶ سالگی دریافت کردید ، نیازی به تزریق مجدد واکسن تقویت کننده نخواهید داشت . همچنین این واکسن در نوزادانی که شرایط خاصی داشته و یا افرادی که به کشور های مختلف سفر می کنند بسیار مفید واقع خواهد شد .
حال در این میان در صورتی که نوزاد شما نسبت به تزریق دوز اول واکسن حساسیت نشان داده به طوری که خطر مرگ را برای او در پی داشته است ، بهتر است از زدن دز دوم نیز صرف نظر کنند . در نظر داشته باشد که تزریق این نوع واکسن برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مننژیت عوارض خاصی را به همراه نداشته و تنها خود را با عوارضی نظیر قرمزی ، درد و یا تب آشکار می کند . البته لازم به ذکر است که در صورتی که نوجوانی بعد از تزریق غش کرد نگران نشوید ؛ زیرا بهتر است افراد بعد از تزریق واکسن به مدت ۱۵ دقیقه نشسته تا از ایجاد این عارضه جلوگیری کنند . در انتها نیز باید اظهار کنیم که با زدن به موقع این واکسن از ابتلا به باکتری به نام نایسریا مننژیتیدیس در امان مانده و زدن آن تا ۹۸ درصد از بدن در برابر باکتری ها محافظت خواهد کرد .
مراجعه به هنگام به پزشک ، درمان هر نوع بیماری ای را امکان پذیرتر می سازد و می تواند با حداقل عوارض و پرداخت هزینه های کمتر ، درمان گردد . لذا در صورت مواجهه با هر گونه علائمی که می تواند حاکی از یک بیماری خاص یا جدی باشد ؛ هرگز اقدام به خوددرمانی نکنید و به پزشک متخصص در زمینه بیماری خود مراجعه نمایید ؛ چرا که بیماری های خطرناکی نظیر مننژیت می توانند آسیب هایی جدی به سلامت شما وارد آورند . از این رو در پایان مقاله به بیماران عزیز ، توصیه می شود که برای درمان بیماری مننژیت حتما به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه فرمایند.
گاهی تکانه ها یا امواج غیر طبیعی الکتریکی مغز ، موجب بروز تغییرات ناگهانی در…
برای درمان دیسک های بیرون زده خفیف جراحی لیزری دیسک گردن روشی مناسب و جدید…
درمان ام اس چگونه است ؟ افرادی که مبتلا به ام اس هستند ، باید…