درمان پارکینسون

پارکینسون یکی از بیماری های از بین برنده اعصاب می باشد که در طی روند این بیماری فرد توانایی جسمی و حرکتی خود را از دست می دهد. متاسفانه تا کنون درمان پارکینسون کشف نشده است ولی با انتخاب روش درمانی صحیح می توان روند پیشرفت این بیماری را کاهش داد. در این عارضه درصد ابتلا به بیماری در مردان دو برابر زنان می باشد.

علائم بیماری پارکینسون

شاید به تازگی اسم این بیماری را شنیده اید و حال به دنبال راهی برای درمان پارکینسون می گردید ، قبل از پرداختن به مبحث درمان باید بگویم این بیماری چه علائم و نشانه های داد. این بیماری به دنبال تخریب سیستم عصبی ، حادث می گردد ؛ به طور کلی این بیماری از حالت کند ، آغاز شده و تدریجا پیشروی کرده و تشدید می گردد.  علائمی که این بیماری می تواند به دنبال داشته باشد ، عبارتند از :

• کند شدن حرکت بدن
• بیقراری در خواب
• نداشتن تعادل در راه رفتن
• اختلال در بلع ، تکلم و حافظه
• سفتی و خشک شدن دست و پا
• لرزش دست ، پا و سر حتی در هنگام استراحت

لازم به ذکر است در صورت تشدید ، فرد با گیجی و زوال عقل مواجه خواهد شد. چنانچه علائم فوق را دارید ، حتما برای معاینه به بهترین پزشک متخصص مغز و اعصاب در تهران مراجعه فرمایید.

بیماری پارکینسون در چه سنی بروز می کند ؟

این بیماری ، غالبا در میانسالان بروز می کند ، به طوری که معمولا در افرادی که بیش از ۵۰ یا ۶۰ سال سن دارند شاهد این بیماری هستیم.

علل ابتلا به پارکینسون

یکی از عوامل موثر در زمان انتخاب نوع درمان علل ایجاد بیماری است. برای درمان پارکینسون نیز در ابتدا باید علل بروز این بیماری را بدانیم. به جرأت می توان از عوامل وراثتی به عنوان اصلی ترین علل ابتلا به آن یاد کرد ؛ البته موارد دیگری نیز در ابتلا به این بیماری دخیل هستند که در ذیل به تعدادی از مهم ترین آن ها اشاره شده است :

• اختلالات گوارشی از جمله یبوست های مزمن
• دیابت و عفونت های مزمن
• در تماس بودن با برخی مواد شیمیایی و سموم
• عادات نامناسب غذایی
• استفاده زیاد از مواد غذایی فرآوری شده و فست فودها
• استعمال دخانیات و مصرف مشروبات الکلی
• کمبود ویتامین هایی ؛ نظیر ویتامین‌ B و E

آیا پارکینسون درمان دارد ؟

پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است و به تدریج در بدن بیمار دچار شده در حال رشد است. متاسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد ؛ در نتیجه از روش های درمانی بیان شده بهتر است توقعات عقلانی داشته باشید. قابل ذکر است که می توان با استفاده از داروهای ذکر شده تا حدود بسیاری از رشد روز افزون آن جلوگیری کرد. این بیماری به علت کم شدن میزان دوپامین در مغز پدیدار می شود به محض اینکه سطح دوپامین به نسبت استیل کولین کمتر شود، نشانه های بروز این بیماری پدید می آید. بنابراین با استفاده از داروهای که جبران کننده این حالت است باعث مقابله با پیشرفت در این بیماری می شوند.

درمان پارکینسون چیست ؟

همانطور که گفته شد پارکینسون درمان قطعی ندارد اما با این حال باز از یکسری داروها می توان استفاده کرد. تا موقعی که شخص مصرف این دسته از داروها که به تجویز بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران می باشند را ادامه دهد ، نشانه های پارکینسون قابل کنترل هستند. اما در زمانی که مصرف را قطع کنند این امکان وجود دارد که علامت های این عارضه با شدت بیشتری به نسبت قبل ظاهر شوند. نقش کاردرمانی و فیزیوتراپی در روند درمان را نباید دست کم گرفت. افراد مبتلا به پارکینسون با گذشت زمان در اثر سفت شدن عضله ها و لرزش اندام ها ، کار کشیدن از اندام ها را رها میکنند و عمدتا خانه نشین می شوند. اما با دوره های مداوم کاردرمانی و فیزیوتراپی می توان قسمتی از توانایی های از دست رفته بیماران مبتلا به پارکینسون را بازیابی کرد.

داروهای شایع برای درمان پارکینسون

این بیماری  در حقیقت ، نوعی اختلال عصبی پیشرونده می باشد که تدریجا توسعه یافته و فرد را درگیر می کند. متاسفانه ، درمانی قطعی برای آن وجود ندارد ؛ البته با مصرف دارو می توان تا حدودی علائم آن را کنترل نموده و همچنین از پیشرفت سریع بیماری نیز ممانعت به عمل آورد. در ادامه مطلب شرح برخی از داروهایی که برای درمان پارکینسون تجویز می شود را آورده ایم.

• لوودوپا

لوودوپا که ال دوپا نیز نامیده می شود ؛ شایع ترین دارو تجویز شده برای درمان پارکینسون است. همچنین از این دارو می توان به عنوان بهترین دارو جهت کنترل علائم این عارضه ، به خصوص حرکات آهسته یاد کرد. افرادی که لوودوپا را به مدت ۳ تا ۵ سال مصرف می کنند ، در نهایت ممکن است در عرض چند ساعت پس از مصرف دارو ؛ بی قراری ، سردرگمی یا حرکات غیرمعمول را تجربه کنند. البته لازم به ذکر است که تغییر در مقدار یا زمان بندی دوز دارو ، از این عوارض جانبی جلوگیری خواهد کرد.

• ساینمت

ساینمت ، داروی دیگری است که به منظور کنترل علائم این بیماری تجویز می شود. ساینمت ؛ ترکیبی از لوودوپا با دوز کمتر و داروی دیگری به نام کاربیدوپا است. ( کاربیدوپا باعث می شود لوودوپا بهتر کار کند. ) بنابراین مصرف این دارو ، می تواند از بسیاری از عوارض جانبی شایع لوودوپا ؛ مانند تهوع ، استفراغ و ریتم های نامنظم قلب جلوگیری کند. ساینمت در مقایسه با داروهای دیگر برای درمان پارکینسون ؛ دارای عوارض جانبی کمتر و کوتاه مدت می باشد ، ما شانس شما را برای برخی مشکلات درازمدت ؛ مانند حرکات غیرارادی بالا می برد.

• سفین آمید ( Xadago )

سفین آمید ، نوعی افزودنی پزشکی است که ممکن است زمانی تجویز شود که بیمار با وجود مصرف  لوودوپا و کاربیدوپا ؛ پیشرفتی از علائم را داشته باشد که پیش از این تحت کنترل بودند. مطالعات نشان می دهد که تجویز این دارو ، به افراد کمک می کند تا زمان های طولانی تری را با کاهش علائم یا بدون علائم این بیماری تجربه کنند. شایع ترین عوارض جانبی ناشی از سفین آمید ؛ اختلال در تعادل ، تهوع ، احساس سقوط و افزایش حرکات کنترل نشده غیرارادی است.

• آگونیست های دوپامین

آگونیست های دوپامین ، داروهای دیگری هستند که برای کنترل علائم تجویز می شوند. این داروها ؛ شاملpramipexole  ، rotigotine Neupro ، و ropinirole Requip هستند که مانند دوپامین در مغز عمل می کنند. شما می توانید با دستور یک متخصص مغز و اعصاب خوب در تهران ، یکی از این داروها را به تنهایی یا همراه با Sinemet مصرف کنید.

برخی از پزشکان ابتدا آگونیست های دوپامین را تجویز می کنند و سپس در صورتی که علائم بیماری  هنوز تحت کنترل نباشد ، لوودوپا را درخواست می کنند. آگونیست ها ، ریسک مشکلات درازمدت ناشی از درمان با لوودوپا را ندارند ؛ بنابراین آن ها اغلب اولین انتخاب برای درمان پارکینسون به شمار می روند. با این حال ، این داروها نیز عوارضی به همراه داشته و شانس برخی عوارض جانبی کوتاه مدت ؛ مانند تهوع ، استفراغ ، سرگیجه ، سردرگمی و توهم را بالا می برند.

درمان پارکینسون با سلولهای بنیادین

در این روش ، بیمارانی که مبتلا به نوع پیشرفته آن هستند را با تزریق سلول های بنیادی و تبدیل سلول های بنیادی به سلول های عصبی مغز درمان می کنند.

آیا عمل جراحی تاثیری بر درمان پارکینسون دارد ؟

بجز استفاده از دارو و فیزیوتراپی و کاردرمانی روش نهایی نیز به نام جراحی وجود دارد که فرد به نسبت حاد بودن شرایط بیماری پزشک برای او جراحی را تجویز می کند. در شرایطی که پارکینسون شرایط زندگی شخص را مختل کرده و رشد بیش از حدی داشته است دکتر در مغز فرد بیمار دستگاهی را قرار می دهد که به وسیله آن حرکات او قابل کنترل گردد.