پرولاکتینوم
پرولاکتینوم ، یک تومور غیر سرطانی است که در غده هیپوفیز مغز تشکیل می شود و منجر به تولید بیش از حد هورمون پرولاکتین می شود. مهمترین تاثیر افزایش هورمون پرولاکتین کاهش سطح هورمون های جنسی شامل استروژن در زنان و تستوسترون در مردان است.
غالبا پرولاکتینوم ، در بازه سنی ۲۰ تا ۵۰ سالگی رخ می دهد و در میان زنان شایع تر است. این عارضه در کودکان به ندرت بروز می کند.
علائم پرولاکتینوم
در برخی موارد ممکن است پرولاکتینوم هیچ گونه علائم قابل توجهی نداشته باشد. معمولا زمانی که سطح پرولاکتین خون بالا رفته یا تومور به اندازه ای بزرگ شده باشد که به بافت های اطراف خود فشار وارد کند علائم پرولاکتینوم قابل مشاهده خواهند بود
برخی از علائم پرولاکتینوم به جنسیت بستگی دارند و بنابراین در زنان و مردان دارای تفاوت هایی می باشد.
پرولاکتیوم در زنان :
- قاعدگی نامنظم یا قطع قاعدگی
- خروج بی دلیل شیر از پستان در زمانی غیر از دوران بارداری
- خشکی واژن
- افزایش وزن
- رویش موی زائد در صورت
پرولاکتیوم در مردان :
- اختلال در نعوذ
- کاهش موی بدن
- رشد بیش از حد و غیر نرمال پستان ها
در هر دو گروه علائمی از قبیل کاهش تراکم استخوان ها ، کاهش تمایل جنسی ، کم کاری هیپوفیز ، کم کاری تیروئید ، اختلالات بینایی ، ناباروری و سردرد رویت می شود.
تشخیص پرولاکتینوم
- بررسی سطح پرولاکتین خون و همچنین سطح سایر هورمون هایی که توسط غده هیپوفیز تولید می شوند و مقایسه آن با سطح نرمال
- تجویز ام آر آی و سی تی اسکن به منظور بررسی وجود تومور در هیپوفیز و مشخص نمودن سایز تومور
- انجام تست بارداری و تیروئید در زنان
- تست بینایی ، زیرا اختلال بینایی از علائم مهم پرولاکتینوم می باشد.
درمان پرولاکتینوم
برای درمان بیماری پرولاکتینوم باید تولید پرولاکتین و عملکرد غده هیپوفیز را به سطح نرمال برگرداند.
این بیماری معمولا با دارو درمانی قابل درمان است و با مصرف داروهایی که به عنوان آگونیست های دوپامین شناخته می شوند می توان میزان پرولاکتینوم خون را به اندازه نرمال رساند.
در برخی بیماران دارو درمانی موثر نبوده و باید از طریق جراحی اقدام به درمان نمود. موفقیت آمیز بودن نتیجه جراحی ، به اندازه تومور و میزان تولید پرولاکتین بستگی دارد.
برای بیمارانی که دارو درمانی در مورد آن ها بی تاثیر بوده و شرایط مناسبی برای انجام عمل جراحی ندارند ، استفاده از رادیو تراپی توصیه می شود.
